Мы сегодня живём друг без друга.
Наше прошлое – та трагическая война, которая вызвала разделение двух народов. Время проxодит, боль остаётся, раны всё ещё открыты. Вопросы вновь остаются без ответа. Буду-щее - туманно.
Будущее не изменить, если не задуматься о том, что произошло и не искать дороги друг к другу.
Для нас, определённой части грузинского общества, ясно, что без признания ошибок про-блемы не решатся. Это обращение – зов нашего сердца.
Простите, что не смогли остановить войну.

 

Choice for Georgia: Georgian Chauvinism or Abkhazia?

Ucha Nanuashvili, Initiator of “Sorry” Campaign
Executive Director of the Human Rights Center

The aim of the Sorry Campaign is to change the dynamics and direction of the relationships that have been established between Georgians and Abkhazians during recent years. The “Sorry” Campaign is not in any way connected with politics; it is a movement against war, as we consider that there is no alternative to peaceful dialogue and mutual settlement of the conflict.

And what does the well-known slogan –“We will gain Abkhazia back” mean? Shall we gain Abkhazian land or Abkhaz people and relationship with them back? Is it worth to return to the land of blood and death? What does Georgian society need - Revenge or normal coexistence with Abkhaz people?

 

1558 ethnic Abkhazians live in Adjara Autonomous, 800 of them in Batumi, 645 in Khelvachauri district. This is the data provided by statistic department based on 2002 census.

 

 Inga Takalandze, Otobaia

Abkhaz population is minority in the village of Otobaia in Gali district. However, they do not feel themselves different on ethnic grounds. They live like other villagers and have common problems. In the case of necessity, they support their Georgian neighbors.

On June 22-24 delegation of the Office of the Prosecutor of the International Criminal Court conducted a visit in Georgia. The main purpose of the visit was to gather additional information from the Georgian authorities on the on-going national investigation into crimes allegedly committed in the context of the August 2008 armed conflict in South Ossetia, Georgia.

 

ინგა თაკალანძე, ოტობაია

ოტობაია - ეს არის სოფელი გალის რაიონში, სადაც ეთნიკური ქართველებისთვის ცხოვრება რთულია, მაგრამ სოფლიდან აბარგებას ბევრი ოჯახი არ ჩქარობს. 2008 წლის აგვისტოს კონფლიქტის დროს ოტობაია ზუგდიდთან შედარებით ბევრად უსაფრთხო ადგილად ითვლებოდა. რაოდენ უცნაურადაც არ უნდა ჟღერდეს, ბევრმა ზუგდიდელმა (და არაზუგდიდელმაც) ომის დღეებში თავი ოტობაიას შეაფარა. დღეს ამ სოფელამდე მისასვლელი უსაფრთხო გზა არ არსებობს, მაგრამ  ოტობაიაში სიცოცხლე მაინც გრძელდება. სოფლის პრობლემებზე, აფხაზებისა და ქართველების დღევანდელ ურთიერთობებზე „ადამიანის უფლებათა ცენტრს“ ოტობაიას პირველი საჯარო სკოლის პედაგოგი ლარისა ხუფენია ესაუბრება.

ინგა თაკალანძე, ოტობაია

გელა რატია გალის რაიონის ქართული სოფლის - ოტობაიას პირველი საშუალო სკოლის დირექტორია. ეს თანამდებობა ძალიან საპასუხისმგებლო თანამდებობაა ეთნიკურად ქართველი ადამიანისათვის, რომელსაც ცხოვრება და საქმიანობა რუსეთის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე უხდება. აქ თითოეულ სიტყვას და ნაბიჯს აწონ-დაწონვა სჭირდება, რადგან ქართველებსა და აფხაზებს შორის კონფლიქტი ჯერ კიდევ მოუგვარებელია, რუსული ოკუპაცია კი ორივე ხალხს თანაბრად ეხება.